Drukuj
"...Razem możemy więcej
Wspólnie wygramy każdy dzień
Jeśli otworzysz swe serce
Troski odejdą w cień..."

Powyższe słowa, które są refrenem hymnu naszego Stowarzyszenia, w jakiś sposób wyrażają motto tego, co stanowi istotę Naszej działalności. Polega ona na niesieniu pomocy osobom niepełnosprawnym, i oparta jest o zasady wolontariatu.

W organizację letnich turnusów, które są głównym dziełem Stowarzyszenia, angażuje się młodzież (wolontariusze). Umożliwia to osobom niepełnosprawnym kontakt z innymi ludźmi, zarówno pełnosprawnymi jak i niepełnosprawnymi. Ponadto aktywizuje się również środowisko lokalne, które przełamuje bariery, stając się bardziej życzliwe i pomocne.

 

 

Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Razem” założone zostało w listopadzie 1999r, a pierwszy wyjazd odbył się w roku następnym. Do chwili obecnej, udało nam się zorganizować 22 turnusy.

W latach 2000-2004, miejscem naszego pobytu była głównie Iława (w roku 2000 odbyły się 2 turnusy, jeden w Rycerce, w Beskidzie Żywieckim). To urokliwe miasto nad Jeziorem Jeziorak, w woj. Warmińsko-Mazurskim , zachwyciło wszystkich (do tego stopnia, że w roku 2001 ponownie odbyły się dwa turnusy - w lipcu i sierpniu). Nasza grupa była bardzo życzliwie przyjmowana - zarówno przez zwykłych mieszkańców Iławy, jak i gospodarzy miejsc, w których mieszkaliśmy (był to przede wszystkim Zespół Szkół im.Bohaterów Września `39 w Iławie). Wszystkim uczestnikom turnusów z tamtego okresu, na długo zostały w pamięci wieczorne spacery nad Jeziorakiem, czy festiwal jazzowy "Złota Tarka".

W roku 2005 postanowiliśmy zmienić miejsce kolonii na zdecydowanie bliższy Nam rejon Polski - "osiedliliśmy się" w miejscowości Głuchołazy w woj. Opolskim, tuż przy granicy z Republiką Czeską.
Także dwa następne turnusy odbyły się właśnie tam. W dniach 17.07.-03.08.2006r., nasza 98-osobowa grupa, gościła w znakomitym Ośrodku Wypoczynkowym "Skowronek", należącym do Opolskiej "Caritas". Tak bardzo się nam spodobało miejsce i wspaniała atmosfera, że 15 lipca 2007 roku pojawiliśmy się tam ponownie w nieco większym składzie..

W związku z tym, że nie posiadamy własnych ośrodków, wynajmujemy obiekty zapewniające odpowiednie warunki do rehabilitacji i wypoczynku w atrakcyjnych dla nas miejscach. Do naszych osiągnięć zaliczamy fakt, że na nasze kolonie zgłaszają się chętni z różnych stron kraju. Obecnie wyjeżdża z Nami około 100 osób - podopieczni, opiekunowie, kadra (w latach 2000-2001, przy "podwójnych" turnusach, liczba ta dochodziła łącznie do 150!)

Ludzie często nie zdają sobie sprawy z tego jak dużą część naszego społeczeństwa stanowią właśnie osoby niepełnosprawne. Nieświadomość ta jest spowodowana nieobecnością tych osób w życiu społecznym. Ponadto osoba niepełnosprawna w rodzinie jest dla wielu nadal powodem do wstydu. W większości wypadków są to rodziny biedne, których nie stać na wysłanie dziecka na wypoczynek czy rehabilitację. Dlatego osoby te cały swój czas spędzają w czterech ścianach swojego domu. Z drugiej strony ludzie, nie mający kontaktu z osobami niepełnosprawnymi, boją się ich i nie wiedzą, jak się wobec nich zachować w czasie przypadkowego spotkania.

Aby zapobiec izolacji osób niepełnosprawnych, i chociaż częściowo zniwelować powyższy problem organizujemy turnusy i spotkania integracyjne, których celem jest: